ÖZET

Amaç:

Vezikovajinal fistül (VVF) onarımında abdominal ve transvajinal tekniklerin karşılaştırılması ve nükse etki eden faktörlerin analizini yapmaktır.

Gereç ve Yöntem:

Hastalar operasyon tekniğine göre (abdominal-transvajinal) ve nüks durumuna göre (nüks edenler-nüks etmeyenler) gruplara ayrıldı. Fistül ve cerrahi yöntemlerle ilişkili faktörlerin karşılaştırılması, çalışmanın birincil sonlanım noktasıydı.

Bulgular:

Radyoterapi öyküsü olan olgu sayısı rekürren grupta daha fazlaydı (%68,2 vs %11,5, p<0,001). Transvajinal onarım yapılan grupta fistüller sıklıkla subtrigonal yerleşimli iken, abdominal teknikle ameliyat edilenlerde supratrigonal yerleşim daha sık görüldü (p=0,019). Transvajinal teknikle tedavi edilen olgularda hem birinci hem de ikinci rekürrens oranı daha fazlaydı (p=0,041). Hem hastanede kalış süresi hem de ortalama operasyon süresi abdominal teknikle ameliyat edilenlerde daha uzundu (sırasıyla, p=0,025 ve p=0,019).

Sonuç:

Abdominal teknik, VVF’nin cerrahi tedavisinde geniş doku ekspojuruna ve omental doku flepine olanak sağlayarak daha olumlu sonuçlar sağlar. Radyoterapi öyküsü olan hastalarda ameliyat sonrası nüks riski daha yüksektir ve tekrarlayan tedaviler gerekebilir.