ÖZET

Amaç

TRUS-biyopsi, prostat kanseri tanısında hala en kesin tanısal yöntemdir. Biyopsi esnasında oluşan ağrı ise başedilmesi gereken en önemli sorundur. Bu çalışmanın amacı, 3 farklı ağrı kontrol tekniği kıyaslamak ve ağrı düzeyi ile hastadaki mevcut patoloji arasındaki ilişkiyi araştırmaktır.

Gereç ve Yöntem

Yüz otuz dokuz hastaya, 3 farklı ağrı kontrol tekniği, kullanılarak prostat biyopsisi yapıldı. Gruplar sırasıyla; lidokain jel, petidin+diazepam, periprostatik sinir blokajı olarak belirlendi. Ağrı düzeyleri yanında, tolerabilite ve işlemi gerektiğinde tekrarlatma durumları sorgulandı. Patolojik sonuçlar kaydedildi.

Bulgular

Tolerabilite ve işlemi gerektiğinde tekrarlatma oranları arasındaki fark, grup 1’de diğer gruplara göre farklıydı. Ağrı skorları bakımından, grup 1 ve grup 2 diğer gruplardan istatistiksel olarak farklıydı. Prob yerleştirimi esnasındaki ağrı skorları, grup 2’de diğer gruplardan istatistiksel olarak anlamlı düzeyde farklıydı. Ayrıca, grup 2’de, biyopsi esnasında oluşan ağrı düzeyi skoru, prob yerleştirimi esnasındakinden daha fazlaydı. Ancak, grup 3 için prob yerleştirimi esnasında oluşan ağrı düzeyi skoru grup 1’dekinden farklı değildi. Gruplar arasında, patolojik sonuçlar açısından,ağrı düzeyleri skorları farkı, grup 1 için anlamlı değildi. Kronik prostatitli hastaların ağrı skorları, grup 2 ve 3’de, benign prostat hiperplazili (BPH) ve prostat kanserli hastalardan daha fazlaydı (p<0,05).

Sonuç

Periprostatik sinir blokajı diğer 2 yöntemden daha üstündür. Fakat, rektal prob yerleştirimi esnasındaki ağrı skoru, petidin+diazepam grubundakinden daha iyi değildir. Kronik prostatit varlığıda, ağrı kontrol yönteminden bağımsız olarak ağrı düzeylerinin artmasının bir nedeni olabilir.