ÖZET

Amaç:

Distal üreter taşlarının spontan pasajı ile taş boyut ölçümleri (en-boy) ve taş alanı arasındaki ilişkiyi araştırmayı amaçladık.

Gereç ve Yöntem:

Ocak 2016 ile Aralık 2016 tarihleri arasında akut renal kolik ile üroloji polikliğine başvuran ve kontrastsız bilgisayarlı tomografide (BT) 10 mm ve daha küçük distal üreter taşı saptanan hastaların bilgileri retrospektif olarak değerlendirildi. BT görüntüleri kullanılarak taş boyutları hesaplanarak spontan pasaj durumuna göre hastaların verileri karşılaştırıldı.

Bulgular:

Çalışmaya 245 hasta alındı. Hastaların aksiyal taş boyutu ortalaması 4,72±1,55 mm, koronal taş boyutu ortalaması 4,75±1,84 mm olarak ölçüldü. Hastaların en büyük taş boyutu ortalamaları ise 5,2±1,73 mm idi. Hastaların takiplerinde %77,6’sının (156) taşını düşürdüğü saptandı. Yapılan logistik regresyon analizinde spontan pasajı öngörmede en etkili faktörün taşın koronal ölçümünün olduğu saptanmıştır (p=0,020). Hastaların spontan pasaj oranları aksiyal boyutun koronal boyut ile aynı veya daha büyük olduğu durumlarda %70,8 olarak saptandı. Koronal boyut ile aksiyal boyuttan 1 mm daha büyük olduğu durumlarda spontan pasaj %56,2, 2 mm ve daha büyük olduğu durumlarda ise %34,7 olarak bulundu. Yapılan ki-kare analizinde spontan pasaj oranları arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu saptandı (p=0,001).

Sonuç:

Üreter taşlarında tedavi planı yapılırken taşın koronal ölçümdeki boyu (uzunluğu) öncelikli olarak dikkate alınmalıdır. Özellikle taşı boyu eninden 2 mm ve daha fazla ise spontan pasaj olasığının ciddi oranda düşük olduğu akılda bulundurulmalıdır.